Madhwacharya worshipping Shri Krishna
Sunday, December 29, 2019
Wednesday, December 7, 2011
சாரல் 05 துளி 37 தேதி 04.12.2011
பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல் 05 துளி 37 தேதி 04.12.2011
கீதையின் சாரலில்..... விஸ்வரூப தர்ஸனயோகம் (அத்யாயம் 11)கீதா ஜெயந்தி (06.12.2011)
கீதையும் த்வைதமும் (சிறப்பு மலர்)
ஸ்ரீமத் ஹனுமத் பீம மத்வாந்தர்கத ராமக்ருஷ்ண
வேதவ்யாஸாத்மக லக்ஷ்மி ஹயக்ரீவாய நம
ஸ்ரீகிருஷ்ணபராமாத்மா அர்சுனனுக்கு “எல்லாம் வாசுதேவனே” என்னும் தத்துவத்தை ஸ்ரீமத் பகவத்கீதையின் மூலம் உபதேஸிக்கிறார்கள். ஆதிகுரு ஸ்ரீமதாச்சார்யர் ஸ்ரீமத்வர் அவர்கள், பகவான் போதித்த “ஹரி சர்வோத்தம” தத்துவத்தின் ரகஸியங்களை வெளிகொணர்ந்து த்வைத சித்தாந்த கோட்பாடுகளாக பிரகடனப்படுத்தினார்கள்.
தன் புலமைத் திறமையால், ஸ்ரீவ்யாஸராஜர் த்வைத சித்தாந்தக் கருத்துக்களை ஒரே ஒரு ஸ்லோகத்தில் ஜொலிக்குமாறு செய்துள்ளார்கள்,
ஸ்ரீமந் மத்வ மதே ஹரி: பரதர: ஸத்யம் ஜகத்
தத்வதோ பேதோ ஜீவகணா: ஹரேரனுசரா:
நீசோச்ச பாவங்கதா: முக்திர் நைஜஸூகானுபூதிர
மலா பக்தி ஸ்ச தத்ஸாதனம் ஹ்யக்ஷாதித்
திரிதயம் பிரமாணம் அகில ஆம்நாயைக வேத்யோ ஹரி:
இந்த நவரத்ன மாலை எனச் சொல்லப்படும் ஸ்லோகத்தில் ஒன்பது விதமான கருத்துக்கள் மத்வமத தத்துவமாக ஜொலிக்கச் செய்துள்ளார்கள்.
1. ஸ்ரீஹரி பரிபூர்ண குணமுள்ளவர், அவருக்கு நிகரான கடவுள் வேறொன்றில்லை.
2. உலகம் என்பது சத்யம் 3. பரமாத்மனும், ஜீவாத்மனும் வெவ்வேறானவர்கள் இவர்களுக்குள்ளே பஞ்ச பேதங்கள் உண்டு. அவையாவன (அ) ஜீவாத்மாவிற்கும் பரமாத்மாவிற்கும் பேதம் (ஆ) ஒரு ஜீவனுக்கும் மற்றொரு ஜீவனுக்கும் பேதம் (இ) ஜீவனுக்கும் ஜடத்திற்கும் பேதம் (ஈ) ஒரு ஜடப் பொருளுக்கும் மற்றொரு ஜடப்பொருளுக்கும் பேதம் (உ) ஜடப்பொருளுக்கும் பரமாத்மாவிற்கும் இடையே பேதம் 4. ஸ்ரீஹரி ஜீவர்களை தம் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருப்பவர் ஆவார். ஜீவன்கள் ஸ்ரீஹரியின் தாஸர்கள். 5. வேதங்கள் உண்மை 6. தன் ஜீவ ஸ்வரூபத்தின் ஆனந்தத்ததை அனுபவிப்பதே முக்தி எனப்படும். 7. நிர்மலமான பக்தியே முக்திக்கு
வழி 8. ப்ரத்யக்ஷம், அனுமானம், ஆகமம் இவற்றின் மூலம்தான் ஞானம் பெற முடியும். 9. வேதங்களில் ஸ்ரீஹரி அறியக்கூடியவர்.
ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையில் பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் கூறும் கருத்துக்களைக் காண்போம்.
அத்யாயம் 07 ஸ்லோகம் 07 “என்னைவிட உயர்ந்தது இவ்வுலகில் இல்லை. ஒரு நூலிலுள்ள மணிகளைப் போல் இவ்வுலகம் என்னிடம் கோர்க்கப்பட்டுள்ளது”
அத்யாயம் 11 ஸ்லோகம் 43 “ இந்த உலகினுக்கு தந்தை நீர், அதனால் பூஜிக்கத் தகுந்தவர் நீர். குருவுக்கு குருவானவர் நீரே. மூவ்வுலகத்திலும் உமக்குச் சமமானவர் மேலானவர் வேறொருவர் உண்டோ!”
உலகம் என்பது சத்யமே. அத்யாயம் 13 ஸ்லோகம் 20ல் “ப்ரக்ருதிம் புருஷம் சைவ, வித்தி4, அநாதீ3 உபா4வபி” ப்ரக்ருதி, புருஷன் ஆகிய இரண்டு தத்துவங்களும் ஆதியில்லாதவை என்று அறிவாய்”
ஜீவனின் நிலை யாது? அத்யாயம் 02 ஸ்லோகங்கள் 11 மற்றும் 12ல் “ஞானிகள், உயிரிழந்தவர்கள் குறித்தோ, உயிழிக்காதவர்களைக் குறித்தோ துக்கப்படமாட்டார்கள். நான் ஒருபோதும் இல்லாமலிருந்தது என்பது இல்லை, நீயும் அவ்வாறே இல்லாமலிருந்ததில்லை, இனிமேலும் நாமெல்லோரும் இல்லாமல் போவோம் என்பதும் இல்லவே இல்லை”.
ஜீவன் பகவானின் பிரதிபிம்பமாகும். ஜீவன் பகவானைவிட பன்மடங்கு வேறானவன். ஜீவனுக்கு சுகம் துக்கம் உண்டு. அழியக்கூடிய உடலும் உணர்வுகளும் அதற்குண்டு. அதற்கென நியமிக்கப்பட்ட விதிகள் உண்டு, ஜீவன் ஸாத்வீக, ராஜஸ மற்றும் தாமஸ குணங்களால் பாதிக்கப்படுபவன். இவையாவும் பகவானின் கட்டுப்பாட்டிற்குட்பட்டவை. இவைகள் கீதையில் நன்கு விளக்கப்படுவதைக் காணலாம். அத்யாயம் 18 ஸ்லோகம் 61ல்“ஈஸ்வரஸ் ஸர்வபூ4தானாம், ஹ்ருத்தே3ஸே(அ)ர்ஜூன திஷ்ட2தி” தேகமெனும் இயந்திரத்தில் ஏற்றிவைக்கப்பட்ட பொம்மைகள் போல எல்லா பிரயாணிகளையும் மாயா சக்தியினால் ஆட்டி வைத்துக்கொண்டு பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் எல்லா பிராணிகளுடைய இருதயத்தினுள் நிறிகின்றார்”
அத்யாயம் 02 ஸ்லோகம் 05ல்
“எனக்கு எண்ணற்றப் பிறப்புக்கள் இதுவரையில் கழிந்துள்ளன. உனக்கும் அப்படியே. ஆனால் நான் அவை யாவற்றையும் அறிவேன். நீயோ அவற்றை அறியமாட்டாய்”.
வேதங்கள் உண்மை. வேதங்கள் மூலமே பகவான் அறியப்படுகிறார்.
அத்யாயம் 09 ஸ்லோகம் 17 மற்றும் 18ல்
“இவ்வுலகிற்கு தந்தை, தாய், பாட்டன், போஷிப்பவன், அறியப்பட வேண்டியவன், பரிசுத்தமானவனும் பரிசுத்தமாக்குபவனும் நானே. ஓங்கார ருக், ஸாம, யஜூர் வேதங்களும் நானே” “ஜீவன் அடைய விரும்பும் பரகதியும் நானே. இப்ப்ரபஞ்சத்தை தாங்குபவனும் நானே, அதற்கு ஸ்வாமியும் நானே, யாவற்றையும் சாக்ஷி ரூபமாய் பார்த்துக்கொண்டிருப்பவனும் நானே, ஜீவன்கள் சுகமாய் வாழுமிடமும் நானே,
பயமடைந்தவர்களைக் காப்பவனும் நானே, பிரதிபலன் விரும்பாமல் உபகரிப்பவனும் நானே, இந்த ஜகத்தை ஸ்ருஷ்டிப்பவனும் நானே, ஜகத்தை நாஸம் செய்பவனும் நானே, யாவற்றின் இருப்பிடமும் நானே, பொக்கிஷம் நானே, இவையாவும் உண்டாகக் காரணமானவனும் என்றும் அழியாமலிருக்கும் விதையும் நானே”.
அத்யாயம் 10 ஸ்லோகம் 08
“நான் அனைத்துலகிற்கும் ஸ்ருஷ்டி கர்த்தா என்றும் என்னாலேயே அனைத்துலகும் இயங்குகிறது என்றும் தெரிந்துகொண்டு ஞானிகள் என்னை இடையறாத பக்தியுடன் சதாகாலமும் பூஜிக்கிறார்கள்”.
பக்தியே முக்திக்கு வழிகாட்டுகிறது. அத்யாயம் 02 ஸ்லோகம் 72
“ஏக்ஷா ப்ராஹ்மீ ஸ்தி2தி: பார்த்த2, நைனாம் ப்ராப்ய விமுஹ்யதி/
ஸ்தித்2வா (அ)ஸ்யாம் அந்தகாலே(அ)பி, ப்ரஹ்ம நிர்வான ம்ருச்சதி//
“இதுவே ப்ரம்ம ஞானியின் லக்ஷணம். இதை அடைந்தவனே ஜீவன் முக்தன். அவனுக்கு மோஹம் என்பதில்லை. இந்த தேகம் அழியும் பொழுதும், இந்த நிலையில் இருந்து, பிறகு சரீரமில்லாத, குணபூர்ணனான பகவானை அடைகிறான்”.
பக்தி என்ற படகிலேறி பரமாத்மா என்ற் இலக்கை அடைய முடியும். பக்தியுடன் கர்மமும் ஞானமும் பக்குவமான முறையில் கையாளப்படுமேயானால் பகவானை அறிய முடியும். அதுவே ஆனந்தம் எனப்படும்.
கீதையில் “பக்தி” அனேக இடங்களில் போதிக்கப்படுகிறது. “கடமையைச் செய்துகொண்டே என்மீது பக்தியை செலுத்துவாயாக” என்று பகவான் உபதேஸிக்கிறார். “யார் என்னை பிரியமுடன் நேசிக்கிறார்களோ அவர்களை நானும் பிரியமுடன் நேகிக்கிறேன்” “பிரியோ ஹி ஜ்ஞானினோ(அ)த்யர்த்த மஹம் ஸ ச மம ப்ரிய:” பகவானைப் பற்றியதான ஞானத்துடன் கூடிய பக்தி சாலச் சிறந்தது. பக்தியினால் பரோக்ஷ ஞானமும், அபரோக்ஷஞானமும் அதிகரிக்கிறது. இந்த பக்தியானது வளர வளர பக்குமடைந்து “பக்குவபக்தி” என்ப்படுகிறது. இது மேலும் படிப்படியாக வளர்ந்து “பரிபக்வபக்தி” மற்றும் “அதிபரிபக்வபக்தி” எனப்படுகிறது. இவைகள் “சாதனா பக்தி” என்றாகிறது
முக்திக்கு பின்பும் இந்த பக்தியானது தொடர்கிறது. அத்யாயம் 8 ஸ்லோகம் 22ல்
புருஷ: ஸ பர: பார்த்த பக்த்யா லப்யஸ் த்வனன்யயா/ யஸ்யாந்த: ஸ்தானி பூதானி யேன ஸர்வமிதம் ததம்//(VIII-22) வேறு விஷயத்தில் மனதைச் செலுத்தாமல் பக்தி யோகத்தை அனுஷ்டித்தால் அந்த பரம புருஷனை அடையலாம்”.
“அவ்வாறு என்னைவிட வேறு ஒன்றையும் சிந்தனை செய்யாது என்னிடமே மனதை வைத்து என்னை பரிவுடன் உபாஸனை செய்யும் பக்தர்களின் யோக க்ஷேமத்தை அழியாமல் காப்பாற்றுகிறேன்(அத் 9-ஸ்22)”
“அர்சுனா! இதுவரையில் உனக்கு பூர்வ கர்மத்தால் ஏற்பட்டிருக்கும் தர்மங்களையும், அதர்மங்களையும் விட்டு, ஸகல வஸ்துக்களிலும் ஒரே விதமாய் அந்தர்யாமியாய் ஒப்பில்லாதவனாய் விளங்கும் பகவான் நானே என்றெண்ணி. என்னிடத்தில் சரணாகதியடைவாய்.
நான் அப்போது உனக்கு ஏற்படும் எல்லா இடையூருகளிலிருந்தும் விடுவித்து காப்பாற்றுகிறேன். உன் முயற்சியால் மேற்சொன்ன இடையூறுகளை விடுவிக்க முடியவில்லையே என்று வருந்தாதே. என்னை அநந்யமாய்ச் சரணமைடைவதே அவைகளை நாசஞ் செய்துவிடும் (18-66)” அத்யாயம் 10 ஸ்லோகம் 10
இப்படியாக என்னிடத்தில் எல்லையற்ற அன்பை வைத்து, எப்பொழுதும் என்னிடமே மனதை செலுத்தி, என்னையே நினைந்து நினைந்து சேவிக்கிறவர்களுக்கு நான் புத்தியோகத்தை அருள்கிறேன். அதனால் அவர்கள் என் ஸ்வரூபத்தை நன்கறிந்தவர்களாய் என்னையே அடைகிறார்கள்”.
“என்னை எவன் “ஹரி சர்வோத்தமன்” என்று அறிகிறானோ அவனே யாவற்றையும் அறிந்தவனாகிறான் (15-19)”
இவ்வாறாக மத்வ மத தத்துவங்களும் கீதையும் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடையது. ஸ்ரீமதாச்சார்யர் ஸ்ரீமத்வர் “ஸ்ரீக்ருஷ்ணாம்ருத மஹார்ணவ:” என்னும் தொகுப்பில்
ஆலோட்3ய ஸர்வஸாஸ்த்ராணி விசார்ய ச புன: புன:/
இதநமேகம் ஸீநிஷ்பண்ணம் த்4யேயோ நாராயண: ஸதா3//.
“ஸாஸ்த்ரங்கள் யாவற்றையும் நன்றாக தெரிந்துகொண்டபின்பு, இன்னும் அறியவேண்டும் என்று அலசிப்பார்த்தால் நாராயணன் ஒருவரே எப்போதும் த்யானம் செய்யப்பட வேண்டியவர் என்பதாக தொரிந்துகொள்ளலாம்” என்பதாகக் கூறுகிறார்.
பரமாத்மா ஸ்ரீகீதாச்சார்யர் ஸ்ரீமத் பகவத்கீதையின் ஊடே கூறிய உபதேஸங்களை ஸ்ரீமதாச்சார்யர் அவர்கள் தமது தத்துவங்களாக ஏற்று மத்வ மதமெனும் ஓர் சிறப்புபெற்ற மதத்தினை பிரகைடனப்டுத்தி நம்மையெல்லாம் பக்தியில் ஈடுபடுத்தி முக்திபெற வைப்பதுவே அல்லாது வேறென்ன குறிக்கோலாகவிருக்கும் என்பதை சிந்தனைசெய்து பார்ப்போம்.
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//
06.12.11 «ý¨È ¾¢Éõ ‚¸£¾¡ ¦ƒÂ󾢨 º¢ÈôÀ¡¸ ¦¸¡ñ¼¡Î§Å¡õ. «ý¨È ¾¢Éõ ‚Áò À¸Åò ¸£¨¾ Òò¾¸ò¾¢üÌ â¨ƒ¦ºöÐ ¸£¨¾ À¡Ã¡Â½õ ¦ºö§ÅñÎÁ¡ö Àì¾¢ ÓÃÍÅ¢ý Å¡º¸ Àì¾÷¸¨Ç «ýÒ¼ý §¸ðÎ즸¡û¸¢§È¡õ.
Á¡÷¸º£÷„ Íò¾ ²¸¡¾º¢ (06.12.11) «ýÚ ‚…ò¿¡¾ ¾£÷ò¾÷ Òý¾¢Éõ(வீரசோழபுரம்). ‚ÌոǢý òÂ¡É Š§Ä¡¸õ:
…ò¿¡¾ ÌÕ: À¡Ð §Â¡ ¾£§Ã¡ ¿Å ºóò¡¢¸¡õ/
¿Å¡õÕ¾ ¸¾¡ ¾£÷ò¾ ¾¡ñ¼Å¡É¢ ùº£ ìÙÀò// ±ýÀ¾¡¸ ò¡ɢòÐ ‚ÌոǢý ¬º¢¨Âô ¦ÀէšÁ¡¸.
Àì¾¢ ÓÃÍ ±ýÈ þó¾ ´ÕÀì¸ Å¡Ã¡ó¾¢Ã þ¾Æ¢ý ஐந்தாவது ¬ñÊý 37 ÅÐ þ¾Æ¡¸ ‚¸£¾¡ ¦ƒÂó¾¢ (06.12.11) ±ýÚ þÕÀì¸î º¢ÈôÀ¢¾Æ¡¸ ¦ÅÇ¢ÅóЦ¸¡ñÊÕ츢ÈÐ. §ÁÖõ þó¾ þ¾¨Æ šášÃõ þ¨½Â¾Çò¾¢ø (internet) www.bhakthimurasu.blogspot.com. ±ýÈ Å¢Ä¡ºò¾¢ø ÀÊòÐ Á¸¢ÆÄ¡õ,
ஹரே ராம
ஹரே ராம
ராம ராம ஹரே ஹரே/
ஹரே கிருஷ்ண
ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே//
Email : geethaisevatrust @gmail.com-WEB: www.bhakthimurasu.blogspot.com
சாரல் 05 துளி 36 தேதி 27.11.2011
பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல் 05 துளி 36 தேதி 27.11.2011
கீதையின் சாரலில்.......விஸ்வரூபதர்சன யோகம் (11ம் அத்யாயம்)
அனேகவக்த்ர நயநமநேகாத்3 பு4தத2ர்ஸநம்/
அநேகதி3வ்யாப4ரணம் தி3வ்யாநே கோத்3யதாயுத4ம்//(அத்.11 ஸ்லோ.10)
ஸஜ்ஜயர் திருடராஸ்ட்ர மஹா ராஜனுக்கு பகவானின் விஸ்வரூப தர்ஸனத்தில் தான் கண்ட உருவத்தை விவரிக்கிறார். ஸஜ்ஜயர் பகவானின் விராட் ரூபத்தில் கணக்கிலடங்காத எண்ணற்ற முகங்களைக் காண்கிறார். அதற்குகந்தாற்போன்ற எண்ணற்ற கண்களும் அதில் முக்கியமானதாக சூரிய, சந்திரர் என்றும் கூறப்படுகிறது. இந்த மாதிரியான தர்ஸனம் காணக் கிடைக்காதது. வியப்பபைக் கொடுப்பதாக உள்ளது. இதைப் பார்ப்பதற்கு மிகவும் ஆச்சரியமாகவும் இருக்கிறது. விசித்ரம், வினோதம் மிகவும் அற்புதம். அதுமட்டுமல்ல பகவான் “அனேக திவ்ய ஆபரணங்களை” அணிந்து காட்சிகொடுக்கிறார். பகவான் அனேக திவ்யமான ஆயுதங்களைத் தாங்கியவறாகக் காட்சி கொடுக்கிறார். இவ்வாயுதங்கள் போர் செய்வதற்குறிய ஆயுதங்களாகும். இவ்வாறு ஸஜ்ஜயர் ராஜனுக்கு தான் கண்டுகொண்டிருக்கின்ற பகவானின் அதிஅற்புதமடான விஸ்வரூப தர்ஸனத்தை விவரித்துக்கொண்டிருக்கிறார்.
ஸ்லோகத்தின் உட்கருத்து “எண்ணிறைந்த முகங்களும், கண்களும், எண்ணிறைந்த ஆச்சிர்யமான காக்ஷிகளும், எண்ணற்ற திவ்ய ஆபரணங்களும், கணக்கிலடங்காத திவ்ய ஆயுதங்களு முடையதாய் உள்ளது -ஸஜ்ஜயர்-
இங்கே ஒரு துளி: ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் – வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் தத்துவம் :(பகுதி 18) (படைப்பு: ஆதிமைந்தன்) அக்காலம் தொடங்கி இக்காலம் வரை “கடவுள்” என்ற கண்களுக்குத் தெரியாத ஒரு தெய்வீக சக்தியை “உருவமுள்ளவன்” என்றும் “உருவமில்லாதவன்” என்றும் “ஸகுணன்” என்றும் “நிர்குணன்” என்றும் பல்வேறு கோணங்களில் உருவகம் செய்துகொண்டவர்களாய், தங்களது அபிப்ராயமே ஸ்திரமானது என்ற மனோ பக்குவத்தை உடையவர்களாய், அன்றுமுதல் இன்றும்கூட ஜீவித்துக்கொண்டிருக்கும் உள்ளங்கள் அனேகம் அனேகம். இவ்வாறானக் கருத்துக்களைக்கொண்ட உள்ளங்களுக்கு பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை அத்யாயம் 7 ஸ்லோகம் 10ல் இவ்வாறுக் கூறுகிறார்,
ப3ஹூநாம் ஜன்மனாமந்தே, ஜ்ஞோனவான் மாம் ப்ரபத்3யதே/
வாஸூதே3வஸ் ஸர்வமிதி, ஸ மஹாத்மா ஸூதுர்3லப:4//
“பிறவிகள் பல கடந்தும் வாசுதேனே ஸர்வம் என்று அறிந்தவன் என்னை அடைகிறான். அத்தகைய மஹாத்மா மிகவும் அறிது”
Ø புருஷ ஏவேதம் ஸர்வம் – புருஷ ஸூக்தம்
Ø வாஸநாத் வாஸூதேவஸ்ய வாஸிதம் தே ஜகத் த்ரயம்
ஸர்வபூத நிவாஸோ ஸி வாஸூதேவ நமோஸ்துதே-ஸ்ரீவிஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமம்-
Ø ஈஸா வாஸ்யம் இதம் ஸர்வம் – ஸ்ரீஈஸோபநிடத் –
Ø யச்சாபி ஸர்வபூ4தானாம், பீ3ஜம் த த3ஹமர்3ஜூன –கீதை X-39
இவ்வாறாக “ஹரி ஸர்வோத்தமன்” என்னும் தத்துவத்தை எடுத்துரைப்பதற்கு இன்னும் அனேக ஆதாரங்களை எடுத்துறைக்க முடிந்தாலும் கூட அவற்றை முழுமனதுடன் ஏற்றுக்கொள்ளும் ஆத்மாக்கள் மிகவும் அறிதே.
Ø பகவானின் பரிபூர்ணத்துவத்தை
“ஸத்யம் ஞானம் அனந்தம் ப்ரம்ம” என்ற ஸ்ருதி வாக்யம் நிரூபணம் செய்கிறது. அவ்வாறே பரம்மா என்று பகவானுக்கு பெயர் வந்த விவரம், “ஸர்வேஷூ பூதேஷூ ஏதமேவ பிரம்ம” என்ற வாய்க்கியத்தால் நிரூபிக்கப்படுகிறது. வேதங்கள், உபநிடதங்கள் மூலம் பகவானை அறியலாம் என்பது “ஸர்வே வேதா:” “ஸர்வே கோஷா: வ்யாஹ்ருதீஹி ப்ராணருச” என்ற் வாக்யங்களிலிருந்து தெரியப்படுத்தப்படுகிறது. இவ்வாறாக ஸ்ருதிகளில் முடங்கிக்கிடந்த “விஷ்ணு சர்வோத்தமத்துவத்தை” முறைப்படுத்தி வெளிச்சத்திற்கு கொணர்ந்தவர் ஸ்ரீமத்வர் என்பதில் அய்யப்பாடு ஏதுமில்லை.
பகவான் ஸ்ரீமந்நாராயணன் “ஸ்ருஷ்டி கர்த்தா” என்பதற்கு ஸ்ரீமத்பகவத் கீதை அத்யாயம் 7-10வது ஸ்லோகத்தில் பகவான் கூறுகிறார்:
பீ3ஜம் மாம் ஸர்வபூ4தாநாம் வித்3தி4 பார்த2 ஸநாதநம் “ என்னை எல்லாப் பிராணிகளுக்கும் அனாதியான விதை போன்ற நிமித்த காரணமாக அறிவாயாக” (இன்னும்தொடரும்...........)
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//
ஹரே ராம
ஹரே ராம
ராம ராம ஹரே ஹரே/
ஹரே கிருஷ்ண
ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே//
சாரல் 05 துளி 35 தேதி 20.11.2011
பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல் 05 துளி 35 தேதி 20.11.2011
கீதையின் ச.ரலில்......விஸ்வரூபதர்சன யோகம் (11ம் அத்யாயம்)
ஏவமுக்த்வா ததோ ராஜந்மஹாயோகே3ஸ்வரோ ஹரி:/
த3ர்ஸயாமாஸ பார்தா2ய பரமம் ரூபமைஸ்வரம்//(அத்.11 ஸ்லோ.9)
அங்கே குருக்ஷேத்ரத்தில் பகவானுக்கும் அர்சுனனுக்கும் இடையே நடக்கும் சம்பாஷணைகள் அனைத்தையும் ஸஜ்ஜயர் திருடராஷ்ர மஹாராஜனுக்கு தம் இடத்திலிருந்துகொண்டு விமர்சித்துக்கொண்டிருக்கிறார். வ்யாஸ பகவான் ஸஞ்ஜயருக்கு அளித்த அபூர்வ அல்லது தெய்வீக பார்வையால் இருக்கும் இடமான த்ருடராஷ்ரரின் அரண்மணையிலிருந்துகொண்டு போர்களத்தின் நிகழ்வுகள் அனைத்தையும் ராஜாவிற்கு விவரிக்கிறார்.
பகவானின் ஸ்வரூபத்தை அதாவது விராட் ரூபத்தை ஸஜ்ஜயர் ஐந்து ஸ்லோகங்களில் விவரிக்கிறார். இச் ஸ்லோகத்தில் ஸஜ்ஜயர் அர்சுனனுக்கு பகவான் விஸ்வரூபத்தை காட்டி அருளியதைச் சொல்கிறார்.
ஸ்லோகத்தின் உட்கருத்து “ஹே ராஜனே! மகா யோகேஸ்வரனான ஸ்ரீகிருஷ்ணர் இவ்வாறு சொல்லி, பிறகு பார்த்தனுக்கு தன் உத்தமமான ஈஸ்வர வடிவத்தைக் காட்டியருளினார்.-ஸஜ்ஜயர்-
இங்கே ஒரு துளி: ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் – வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் தத்துவம் :(பகுதி 17) (படைப்பு: ஆதிமைந்தன்) ஸ்ரீமதாச்சார்யர் ஸ்ரீமத்வர் தன் சாதுர்மாஸ்ய வ்ரத காலத்தை பாகவத ப்ரவசனம் சொல்வதிலேயே அதிக கவனம் செலுத்தினார். அதற்காக அதிக நேரத்தைச் செலவிட்டார்கள். அவருடைய சீடர்களும் அவரின் பக்தி ப்ரவசனத்திற்கு ஈடுபாடு கொடுத்து மிகவும் ஆர்வமுடன் கேட்டனர் என்பது மிகவும் முக்கிமானது. அவருடைய பிரவசனம் தெள்ளத்தெளிவான மிதமான வேகத்துடன் நடுவில் தடங்கள்கள் ஏதுமின்றி கனீரென்றக் குரலில் இன்னும் கேட்கவேண்டும் என்ற ஆர்வத்தை உண்டாக்குவதாக இருந்தது. ஸ்ரீமத்வரின் சித்தாந்தச் சிந்தனைகளும், போதனைகளும் ஸ்ரீமந்நாராயணனே முழுமுதற்கடவுள். அவனுக்கு ஈடுஇணையான தெய்வம் வேறொன்றுமில்லை. ஸ்ரீமந்நாராயணன் பிறப்பு, இறப்பு இல்லாலதவர். ஆதியும் அந்தமும் இல்லாதவர். அனந்தானந்த கல்யாண குணங்கள் கொண்ட குணாதீதன். ஸ்ருஷ்டி கர்தாவும் அவரே. யாவற்றிற்கும் காரணமாயும் காரணகர்தாவாயும் உள்ளவர். அவரே பரமாத்மா. சர்வஜ்ஞன். சுகஸ்வரூபி. ஞானஸ்வரூபி, ஆனந்தஸ்வரூபி, சக்திஸ்வரூபி, ஜோதிஸ்வரூபி, கருணாசமுத்ரன். ஸ்வதந்த்ரன். அவன் அழகிற்கு உபமானம் ஏதுமில்லை. அழகே உருவானவன். கருணாமூர்த்தி, வேதவித்தகன். எங்கும் நிறைந்தவன். சர்வோத்தமன். அவ்யக்தமூர்த்தி என்பதாக ஸ்ருதி வாக்கியங்களிலிருந்தும், ஸ்ரீமத்பாகவதம், ஸ்ரீமத்ராமாயணம் போன்ற புனித நூல்களிலிருந்து ப்ரமாண ப்ரமேயங்களுடன் பகவானின் ஸந்நிதானத்தை எடுத்துக்கூறி சஜ்ஜனர்களை ஆனந்தத்தின் எல்லைக்கே அழைத்துச் சென்றார்கள் என்றால் மிகையாகாது. பிரம்மதேவனும், இந்திரனும், ருத்ரனும் ஏன் ஸ்ரீமஹாலக்ஷ்மி தேவியும்கூட ஸ்ரீமந்நாராயணனின் பூர்ண குணங்களை அறிய முடியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள். “ஸ்ரீஹரிகதாம்ருத ஸார” வில் “குணதாரதம்ய சந்தி-20” ல் ஸ்ரீஜகன்நாத தாஸர் கூறும்போது, “ஸ்ரீமத்வரின் சீடர்கள் “பஞ்ச பேத ஞானம்” மற்றும் “தாரதம்ய ஞானம்” இவற்றில் தெளிவுபெறாமல் முக்தி என்பது இல்லை. இது ஸ்ரீமதானந்த தீர்த்தரின்(ஸ்ரீமத்வரின்) கட்டளையாகிறது. இந்த ஞானம் பாவமெனும் அரண்யத்திற்கு காட்டு தீயைப்போலவும், சம்சாரமெனும் சமுத்திரத்திற்கு படகு போலவும், வைகுண்டம் செல்வதற்கு படிக்கட்டுகளாகவும் அமைகிறது”. “ இதை யோக்கியர்கள் மட்டுமே அறிவார்கள் என்றும் ஞானிகள் இதனை மற்ற பக்தர்களுக்கு எடுத்துச்சொல்லி சுகப்படுவார்கள்” என்றும் எடுத்துரைக்கிறார். மேலும் இந்தச் ஸந்தியில் தேவதைகளின் தாரதம்யம் விசேஷமாக விவரிக்கப்படுவதை வாசக பக்தர்கள் அவசியம் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும். இதைத் தொடர்ந்து வேறு சிலர் பகவானை எவ்வாறெல்லாம் எடுத்தாளுகிறார்கள் என்பதை “ஸ்ரீபூர்ண ப்ரக்ஞ தர்ஸனம்” என்ற நூலின் ஆசிரியர் நமஸ்காரத்திற்குறிய ஸ்ரீ டா. வ்யாஸனகெரே ப்ரபஞ்ஜனாசார்ய என்னும் மஹாவித்வாம்ஸர் இவ்வாறு கூறுகிறார், “சிலருக்கு ஜகத்தே மித்யை (இல்லாத ஒன்று எனவும்), இன்னும் சிலருக்கு ஜகன்னாதனான ஸ்ரீஹரியே மித்யை, மற்றும் சிலருக்கு இரண்டும் மித்யை, ஆனால் ஜகத்து மட்டும் ஸத்யமானது. ஜகன்னாதன் அதன் நியாமகன். சிலருக்கு பகவான் உருவமில்லாதவன். மற்றும் சிலருக்கு பகவான் உருவமுள்ளவன். ஆனால் அவன் ப்ராக்ருதமானவுருவமில்லாது இருப்பவனாதலால் உருவமற்றவனே. க்ஞான, ஆனந்தாதி அப்ராக்ருத உருவமுள்ளவனாக இருப்பவனாதலால் அவன் உருவமுள்ளவன். சிலருக்கு ப்ரம்மம் ஸகுணன் மற்ற சிலருக்கு ப்ரம்மம் நிர்குணன். அவன் க்ஞான, ஆனந்தாதி ஸகல அனந்தானந்த கல்யாண குணபூர்ணனாதலால் ஸகுணன். ஸத்வம், ரஜஸ். தமஸ் என்ற ப்ரக்ருத குணரளிதனானதால் அவன்நிர்குணன்”.(இன்னும்தொடரும்...........)
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//
ஹரே ராம
ஹரே ராம
ராம ராம ஹரே ஹரே/
ஹரே கிருஷ்ண
ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே//
Sunday, November 13, 2011
சாரல் 05 துளி 34 தேதி 13.11.2011
பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல் 05 துளி 34 தேதி 13.11.2011
கீதையின் சாரலில்..... விஸ்வரூபதர்சன யோகம் (11ம் அத்யாயம்)
ந து மாம் ஸக்யஸே த்3ரஷ்டுமநேநைவ ஸ்வசக்ஷூஷா/
தி3வ்யம் த3தா3மி தே சக்ஷூ பஸ்ய மே யோ3கமைஸ்வரம்//
(அத்.11 ஸ்லோ.8)
அர்சுனன் ப்ரத்யக்ஷமாக பகவானின் விராட் ஸ்வரூபத்தைப் பார்க்க விரும்புகிறான். பகவான் விஸ்வரூபத்தைப் பார்க்கச் சொல்லி தரிசனம் கொடுக்கிறார். ஆனால் அர்சுனனால் பார்க்க முடியவில்லை. அந்தர்யாமியான பகவான் அதைப் புரிந்துகொண்டார். யோகசக்தியின் மூலம் தெய்வீகப் பார்வையை அர்சுனனுக்குக் கொடுத்துத் தன் விஸ்வ ரூபத்தைப் பார் என்றுச் சொல்கிறார்.
பகவானின் விஸ்வரூபம் உலக விஷயங்களுக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு தெய்வீக சக்திபெற்றது. ஏனெனில், இங்கே, விசேஷமாக முக்கால நிகழ்வுகளையும் பகவான் காண்பிக்கிறார். இவைகள் யாவும் கனவுகள் அல்ல. அல்லது மாய மந்திரம் அல்ல. யாவும் உண்மை. அர்சுனன் பகவானின் ஸ்வரூபத்தை நேரடியாக பார்ப்பதற்கு மஹாபுன்னியம் செய்தவன். பகவானுடைய க்ருபையே அது.
ஸ்லோகத்தின் உட்கருத்து “இப்பொழுது உனக்கிருக்கும் கண்களால் என்னை நீ காண்பதற்கு திறமையற்றவனாய் இருக்கிறாய். ஆதலால் உனக்காக தெய்வீகமான யோக சக்தியை அளிக்கிறேன். அந்த சக்தியின் மூலம் என் ஈஸ்வர ஸ்வரூபத்தையும் சக்தியையும், சாமார்த்யத்தையும் பார்.”-பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்-
இங்கே ஒரு துளி: ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் – வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் தத்துவம் :(பகுதி 17) (படைப்பு: ஆதிமைந்தன்) இவ்வாறான ஸ்ரீமத்வரின் பிரச்சாரம் எதிரிகளை மிகவும் எரிச்சலடையச் செய்தது. ஸ்ரீமதாச்சார்யர் ஸ்ரீஹரியின் புகழ்பாடி, தம்மால் இயற்றப்பட்ட க்ரந்தங்களின் தொகுப்பை சங்கரர் என்பவரிடம் கொடுத்து, பாதுகாக்கச் சொல்லி சஞ்சாரம் சென்றிருந்தார்கள். அப்போது பத்மதீர்த்தர் என்பவர் அந்த க்ரந்தத் தொகுப்புக்களைத் திருடிச் சென்றுவிடார். இச்சேதியை அறிந்த ஸ்ரீமதாச்சார்யர் உடனே அவர் இருக்குமிடம் சென்று, அவரை கண்டித்து, வாதத்தில் தோற்கடித்தார். பத்மதீர்த்தருக்கு உறுதுணையாக வந்த புண்டரீக முனியின் வாதங்களையும் கண்டித்து வெற்றிகண்டார். பத்மதீர்த்தர் மற்றும் புண்டரீக முனி இவர்கள் செய்த யுக்திகள் எல்லாம் தோற்றுப் போனதால், அவர்கள் இருவரும் கூனிக் குறுகி அவமானப்பட்டுப் போனார்கள். இதையடுத்து சாதுர்மாஸ்ய விரதம் ஆரம்பமாகியது. ஸ்ரீமதாச்சார்யர், தென் கர்நாடகத்தில் அமைந்துள்ள கொடி3பாடி3 என்னும் ஊரில் சாதுர்மாஸ்ய காலத்தைக் கடைபிடிக்க முகாமிட்டார்கள். சாதுர்மாஸ்ய காலம் நான்கு மாதங்கள். யதிகள் இந்த சமயத்தில் ஒரே இடத்தில் தங்கியிருந்து, ஆஹாரங்களில் விதிமுறைகளை கடைப்பிடித்து அனுஷ்டிக்க வேண்டியது மிகவும் முக்கியமானது. இச்சமயத்தில் ஸ்ரீமதாச்சார்யர் பாட ப்ரவசனங்களைச் செய்தல், உத்ஸவங்கள் நடத்துதல் போன்ற க்ஞான காரியங்களில் விஷேச கவனம் செலுத்தி ஸஜ்ஜனர்களுக்கு நல்லபல உபதேஸங்களைச் சொல்லி அனுக்ரகித்தார்கள். வேத, புராண மற்றும் பாகவத க்ரந்ங்களை நன்கு ஆராய்ந்து அதில் புதைந்துகிடக்கின்ற உண்மையின் தத்துவங்களை, அதாவது, மோக்ஷ உபாயத்திற்கான உபதேஸங்களை, எடுத்துச் சொல்லி, பகவான் ஸ்ரீஹரியை ஞானானந்தாதி குணஸ்வரூபன் என்று உபாசனை செய்ய வேண்டும் என்று உரிய பிரமான பிரமேயங்களுடன் எடுத்துரைத்தார்கள். ஸ்ரீமதாச்சார்யரின் பாதசேவை செய்பவர்களுக்கு சொர்க்கம் கிடைப்பதுடன், இந்திர சபையில் உரிய கெளரவம் கிடைக்கப் பெறுவார்கள். ஸ்ரீமதாச்சார்யர் அந்தந்த குணோ யுபாசனை மக்களுக்கு அந்தந்த குணங்களை அளித்து அனுக்ரகித்தார். ஸ்ரீஹரி பக்தர்களுக்கு ஞான, பக்தி, வைராக்யத்தைக் கொடுத்து அருளிச்செய்தார்கள். இன்றும் அருள்பாவிக்கிறார்கள் என்பதில் அய்யமில்லை.
இவ்வாறாக பிரவசனம் செய்துகொண்டிருந்த சமயம், இரவு நேரம் அது. நிலவைக் காணமுடியாத இருட்டு. அச்சமயம் ஸ்ரீமதாச்சார்ரியார் தலைக்கு மேலே பிரகாசமான வெளிச்சம் தேன்பட்டது எல்லோருக்கும் ஆச்சரியமாக இருந்தது. இதை சூசகமாக அறிந்த ஸ்ரீமத்வர், “இது சேஷ தேவனின் சரீரத்தில் இருந்து வரும் ஒளி, சேஷபகவான் தம் லோகத்திலிருந்து, தன் ஸனகாதிகளுடன் இறங்கி வந்து, பாடபிரவசனங்களைக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறார். அதோ மேலே பாருங்கள், அவர் தம் லோகம் திரும்பிச்செல்கிறார்” என்று கூறி மேலே காண்பித்தார்.அங்கிருந்தோர் அனைவரும் அதைப்பார்த்து ஆச்சரியத்தில் ஆழ்ந்தனர். அப்போது “ஸ்ரீவாயு பகவானின் அவதாரரான ஸ்ரீமத்வரின் சித்தாந்தம் மிகவும் சிறப்பு பெற்றது. ஸ்ரீமத்வரின் சித்தாந்தத்தைப் படிப்போருக்கும், கேட்ப்போருக்கும் பகவான் வைகுண்டத்தையே பலனாகக் கொடுப்பான்” என்பது சேஷ தேவன் தன் உடன் வந்திருந்த ஸனகாதிகளுக்கு தெரிவித்த செய்தி. (இன்னும் தொடரும்...........)
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//
Subscribe to:
Posts (Atom)