பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல் 05 துளி 36 தேதி 27.11.2011
கீதையின் சாரலில்.......விஸ்வரூபதர்சன யோகம் (11ம் அத்யாயம்)
அனேகவக்த்ர நயநமநேகாத்3 பு4தத2ர்ஸநம்/
அநேகதி3வ்யாப4ரணம் தி3வ்யாநே கோத்3யதாயுத4ம்//(அத்.11 ஸ்லோ.10)
ஸஜ்ஜயர் திருடராஸ்ட்ர மஹா ராஜனுக்கு பகவானின் விஸ்வரூப தர்ஸனத்தில் தான் கண்ட உருவத்தை விவரிக்கிறார். ஸஜ்ஜயர் பகவானின் விராட் ரூபத்தில் கணக்கிலடங்காத எண்ணற்ற முகங்களைக் காண்கிறார். அதற்குகந்தாற்போன்ற எண்ணற்ற கண்களும் அதில் முக்கியமானதாக சூரிய, சந்திரர் என்றும் கூறப்படுகிறது. இந்த மாதிரியான தர்ஸனம் காணக் கிடைக்காதது. வியப்பபைக் கொடுப்பதாக உள்ளது. இதைப் பார்ப்பதற்கு மிகவும் ஆச்சரியமாகவும் இருக்கிறது. விசித்ரம், வினோதம் மிகவும் அற்புதம். அதுமட்டுமல்ல பகவான் “அனேக திவ்ய ஆபரணங்களை” அணிந்து காட்சிகொடுக்கிறார். பகவான் அனேக திவ்யமான ஆயுதங்களைத் தாங்கியவறாகக் காட்சி கொடுக்கிறார். இவ்வாயுதங்கள் போர் செய்வதற்குறிய ஆயுதங்களாகும். இவ்வாறு ஸஜ்ஜயர் ராஜனுக்கு தான் கண்டுகொண்டிருக்கின்ற பகவானின் அதிஅற்புதமடான விஸ்வரூப தர்ஸனத்தை விவரித்துக்கொண்டிருக்கிறார்.
ஸ்லோகத்தின் உட்கருத்து “எண்ணிறைந்த முகங்களும், கண்களும், எண்ணிறைந்த ஆச்சிர்யமான காக்ஷிகளும், எண்ணற்ற திவ்ய ஆபரணங்களும், கணக்கிலடங்காத திவ்ய ஆயுதங்களு முடையதாய் உள்ளது -ஸஜ்ஜயர்-
இங்கே ஒரு துளி: ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் – வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் தத்துவம் :(பகுதி 18) (படைப்பு: ஆதிமைந்தன்) அக்காலம் தொடங்கி இக்காலம் வரை “கடவுள்” என்ற கண்களுக்குத் தெரியாத ஒரு தெய்வீக சக்தியை “உருவமுள்ளவன்” என்றும் “உருவமில்லாதவன்” என்றும் “ஸகுணன்” என்றும் “நிர்குணன்” என்றும் பல்வேறு கோணங்களில் உருவகம் செய்துகொண்டவர்களாய், தங்களது அபிப்ராயமே ஸ்திரமானது என்ற மனோ பக்குவத்தை உடையவர்களாய், அன்றுமுதல் இன்றும்கூட ஜீவித்துக்கொண்டிருக்கும் உள்ளங்கள் அனேகம் அனேகம். இவ்வாறானக் கருத்துக்களைக்கொண்ட உள்ளங்களுக்கு பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் ஸ்ரீமத் பகவத்கீதை அத்யாயம் 7 ஸ்லோகம் 10ல் இவ்வாறுக் கூறுகிறார்,
ப3ஹூநாம் ஜன்மனாமந்தே, ஜ்ஞோனவான் மாம் ப்ரபத்3யதே/
வாஸூதே3வஸ் ஸர்வமிதி, ஸ மஹாத்மா ஸூதுர்3லப:4//
“பிறவிகள் பல கடந்தும் வாசுதேனே ஸர்வம் என்று அறிந்தவன் என்னை அடைகிறான். அத்தகைய மஹாத்மா மிகவும் அறிது”
Ø புருஷ ஏவேதம் ஸர்வம் – புருஷ ஸூக்தம்
Ø வாஸநாத் வாஸூதேவஸ்ய வாஸிதம் தே ஜகத் த்ரயம்
ஸர்வபூத நிவாஸோ ஸி வாஸூதேவ நமோஸ்துதே-ஸ்ரீவிஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமம்-
Ø ஈஸா வாஸ்யம் இதம் ஸர்வம் – ஸ்ரீஈஸோபநிடத் –
Ø யச்சாபி ஸர்வபூ4தானாம், பீ3ஜம் த த3ஹமர்3ஜூன –கீதை X-39
இவ்வாறாக “ஹரி ஸர்வோத்தமன்” என்னும் தத்துவத்தை எடுத்துரைப்பதற்கு இன்னும் அனேக ஆதாரங்களை எடுத்துறைக்க முடிந்தாலும் கூட அவற்றை முழுமனதுடன் ஏற்றுக்கொள்ளும் ஆத்மாக்கள் மிகவும் அறிதே.
Ø பகவானின் பரிபூர்ணத்துவத்தை
“ஸத்யம் ஞானம் அனந்தம் ப்ரம்ம” என்ற ஸ்ருதி வாக்யம் நிரூபணம் செய்கிறது. அவ்வாறே பரம்மா என்று பகவானுக்கு பெயர் வந்த விவரம், “ஸர்வேஷூ பூதேஷூ ஏதமேவ பிரம்ம” என்ற வாய்க்கியத்தால் நிரூபிக்கப்படுகிறது. வேதங்கள், உபநிடதங்கள் மூலம் பகவானை அறியலாம் என்பது “ஸர்வே வேதா:” “ஸர்வே கோஷா: வ்யாஹ்ருதீஹி ப்ராணருச” என்ற் வாக்யங்களிலிருந்து தெரியப்படுத்தப்படுகிறது. இவ்வாறாக ஸ்ருதிகளில் முடங்கிக்கிடந்த “விஷ்ணு சர்வோத்தமத்துவத்தை” முறைப்படுத்தி வெளிச்சத்திற்கு கொணர்ந்தவர் ஸ்ரீமத்வர் என்பதில் அய்யப்பாடு ஏதுமில்லை.
பகவான் ஸ்ரீமந்நாராயணன் “ஸ்ருஷ்டி கர்த்தா” என்பதற்கு ஸ்ரீமத்பகவத் கீதை அத்யாயம் 7-10வது ஸ்லோகத்தில் பகவான் கூறுகிறார்:
பீ3ஜம் மாம் ஸர்வபூ4தாநாம் வித்3தி4 பார்த2 ஸநாதநம் “ என்னை எல்லாப் பிராணிகளுக்கும் அனாதியான விதை போன்ற நிமித்த காரணமாக அறிவாயாக” (இன்னும்தொடரும்...........)
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//
ஹரே ராம
ஹரே ராம
ராம ராம ஹரே ஹரே/
ஹரே கிருஷ்ண
ஹரே கிருஷ்ண
கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே//
No comments:
Post a Comment