பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல்: 05- துளி: 29- தேதி: 09.10.2011 கிழமை ஞாயிறு
கீதையின் சாரலில்.....விஸ்வரூபதர்சன யோகம் (11ம்-அத்யாயம்)
ஏவமேதத்3யதா2த்த2 த்வமாத்மாநம் பரமேஸ்வர/
த்3ரஷ்டுமிச்சா2மி தே ரூபமைஸ்வரம் புருஷோத்தம//(அத்.11 ஸ்லோ.3)
பகவானின் மீது பூர்ணமான நம்பிக்கை கொண்டவன் அர்சுனன். இதுகாரும் பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணரால் கூறப்பட்ட உபதேஸங்களை செவிமடுத்து, அவையாவும் உண்மையே என்று ஒப்புதல் அளித்துள்ளான். எனவே, “பரமேஸ்வர!” “புருஷோத்தம!” என்று அழைக்கிறான். பகவானுடைய சக்திகள் அனைத்தையும் ஒரே ரூபமாக விஸ்வரூப தர்சனமாக காண விரும்புகிறான். பரமாத்மா ஸ்ரீகிருஷ்ணர் சாக்ஷாத் ஸ்ரீமந்நாராயணனே என்பதை உலகிற்கு தெரிவிப்பதற்காகவும், மேலும்கூட பகவானுடைய ஸ்வரூபத்தை அர்சுனன் இதுவரை பார்த்ததில்லை என்பதற்காகவும், தர்சனத்தை பார்ப்பதால் பெரும் பாக்கியசாலியாகவும், வாழ்வின் பயனை எட்டியதாகவும் எண்ணுகிறான், எனவே, ஸ்ரீகிருஷ்ணரிடம் விஸ்வரூபத்தை காண்பிக்க வேண்டுமாய் ப்ரார்த்திக்கிறான் அர்சுனன்.
ஸ்லோகத்தின் உட்கருத்து “பரமேஸ்வரா! யாவற்றிக்கும் ஸ்வாமியே! நீ உன்னைப் பற்றி வர்ணித்ததெல்லாம் ஸத்யமான வாக்கே யாகும். புருஷர்களில் ஸ்ரேஷ்டனே!, புருஷோத்தமா! உன்னை த்யானம் செய்வதற்கியலாத அஸாத்ய சக்தியுடைய ரூபத்தை காண விரும்புகிறேன்”—அர்சுனன்-
இங்கே ஒரு துளி: ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் – வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் தத்துவம் :(பகுதி 14) (படைப்பு: ஆதிமைந்தன்) உடுப்பி ஸ்ரீகிருஷ்ணரை ஸ்தாபித்தல்: தான் திரும்பி வருவேனோ, வரமாட்டானோ என்று கூறிச்சென்ற ஸ்ரீமதாச்சார்யர், நலமுடன் திரும்பி வந்ததைக் கண்ட சத்யதீர்த்தர் மற்றும் அங்கிருந்த சீடர்கள் மிகவும் மனமகிழ்ச்சியடைந்தனர்.
பிறகு, தம்மிடம் வாதம் செய்ய வந்த திறமைமிக்க பண்டிதர்களை எல்லாம் தன் வாதத்திறமையால் வென்று, பாட்ட, பிரபாகர, வைசேஷிக, நைய்யாயிக, சார்வாக, பெளத்த போன்ற ஆறு சித்தாந்தங்களை தகுந்த ஆதாரங்களைக் கொண்டு நிராகரித்தார். அங்கிருந்த அந்தணர்கள் ஸ்ரீமத்வரின் திறமை மிகுந்த வாதத்தைக் கண்டு “ஸர்வமும் அறிந்த ஞானி” என்றும் “ஸ்ரீமதாசார்யருக்கு சமமானவர் யாரமில்லை” என்றும் புகழாரம் சூட்டினார்கள். சாஸ்திரத்தில் வல்லவரான சோபன பட்டர் என்ற அந்தணர், ஸ்ரீமத்வரின் உண்மையான தத்துவத்தை ஏற்று ஆங்காங்கே பிரச்சாரம் செய்தார்.
பூஜ்யைக்குறியவரும் ஸ்ரீஹரி பக்தி உள்ளவரும், ஸ்ரீவேதவ்யாசரிடம்பாடம் கற்றவரும், தேவதைகளாலும் வணங்கப் படுபவரும், தத்வக்ஞானியும், தவறான ஞானம் கொண்டு தன்னை வாதில் எதிர்ப்ப வரை எல்லாம் வெல்பவரும், பகவத்தத்வ ஞானத்தை ஏற்கும் தகுதியுடைய ஸஜ்ஜனர்களை ஸம்ஸாரக் கடலிலிருந்து கரை ஏற்றுபவரும் பூர்ணப்ரக்ஞரும், இருபத்தொரு ஸாஸ்த்திர விவரணங்களை நிராகரணை செய்து, கடந்தகால, நிகழ்கால மற்றும் எதிர்கால அறிஞர்களால் கூட ஒரு சிறு தவறேனும் கூற இயலாத ப்ரம்ம சூத்ர பாஷ்யத்தை இயற்றியவருமான ஸ்ரீமதானந்த தீர்த்தர் என்றும் பூர்ணப்ரக்ஞர் என்றும் போற்றப்படுபவருமான ஸ்ரீமுக்யப்பராணருமான ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் அவர்கள், ஒருநாள் மேற்கு சமுத்திரக் கரையில் அமர்ந்து த்யானம் செய்துகொண்டிருந்த போது, துவாரகா நகரத்திலிருந்து வந்த ஒரு கப்பல், புயற்காற்றினால் கடலில் மூழ்கவிருந்ததைக் கண்டு, கப்பலை நோக்கி தனது காஷாய வஸ்த்திரத்தை அசைத்தார். அந்தக்கணமே சூறாவளிக் காற்று நின்று, கப்பல் ஸ்ரீமதாச்சார்யர் இருந்த கரையை அடைந்தது. கப்பல் தலைவன் தன் நன்றியை நமஸ்காரத்துடன் தெரிவித்து, கப்பலிலிருந்த நவரத்ன கற்களை ஸ்ரீமத்வருக்குச் சமர்ப்பித்தான். ஆனால் அதை ஏற்க மறுத்த ஸ்ரீமதாச்சார்யர், கப்பலின் முன்னும், பின்னும் பாரத்திற்காக வைக்கப்பட்டிருந்த கோபிச்சந்தன கட்டிகளில் மூன்றை மட்டும் அளித்தால் போதுமானது என்று கூறினார். கப்பல் தலைவன் பயபக்தியுடன் அந்த மூன்று கோபிச்சந்தன கட்டிகளைச் சமர்ப்பித்தான். அந்தக் கட்டிகளில் ஒன்றில், தேவகி பூஜித்த மத்துடன் கூடிய ஸ்ரீபாலகிருஷ்ண விக்ரகமும், மற்றொன்றில் ஸ்ரீபலராமருடைய விக்ரகமும், இன்னொன்றில் ஸ்ரீஜனார்த்தன விக்ரகமும், இருந்ததை அறிந்த ஸ்ரீமதாச்சார்யர், அந்த விக்ரகங்களை சிரஸில் ஏந்திக்கொண்டு வரும்போது வழியில் ஸ்ரீபலராம விக்ரகம் உள்ளக் கட்டியைப் பிளந்து அவ்விக்ரகத்தை அந்த இடத்திலேயே பிரதிஷ்டை செய்தார். அந்த கிராமம் தான் வடபாண்டேஸ்வரம் என வழங்கப்படுகிறது.பிறகு எர்ரபல்லி என்னுமிடத்தில் மற்றொருக் கட்டியைப் பிளந்து ஸ்ரீஜனார்த்தன விக்ரகத்தை அங்கு பிரதிஷ்டை செய்தார். பிறகு எஞ்சிய கட்டியை சிரசில் தரித்துக்கொண்டு உன்னதமான “துவாதஸ ஸ்தோத்திரத்தை” கானம் செய்துகொண்டுவந்து உடுப்பி க்ஷேத்ரத்தில் ஸ்ரீஅனந்தேஸ்வர ஸ்வாமி கோவிலுக்கு அருகில் மூன்றாவது கட்டியை உடைத்து அதிலிருந்த ஸ்ரீகிருஷ்ண விக்ரகத்தை பிரதிஷ்டை செய்து எக்காலத்திலும் அனையாத இரண்டு விளக்குகளை ஏற்றி வழிபட்டார். பின்பு உடுப்பி ஸ்ரீகிருஷ்ணர் கோவிலை நிர்வகிப்பதற்காக எட்டு மடங்களை நிறுவினார். தற்போதும் இம்மடங்களே அக்கோவிலை நிர்வகித்து வருகின்றன.பின்பு உடுப்பி க்ஷேத்ரத்தில் தனது பூர்வாசிரம் சகோதரரும், பிற்காலத்தில் ஸ்ரீவிஷ்ணு தீர்த்தர் என்று அழைக்கப்பட்டவருமான, யோக்யாம்சர் “விஸ்வதேவா” ஸ்ருதிகளை ஓத, ஸ்ரீமதாச்சார்யர் ஒரு மஹா யாகத்தை நடத்திக்காட்டினார். தேவ சமுதாயமே வியக்கும் வகையில் இந்த யாக முறைகள் அமையப்பெற்றிருந்தது. (இன்னும் தொடரும்...........)
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//
ஹரே ராம ஹரே ராம ராம ராம ஹரே ஹரே/
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே
No comments:
Post a Comment