பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல் 05 துளி 34 தேதி 13.11.2011
கீதையின் சாரலில்..... விஸ்வரூபதர்சன யோகம் (11ம் அத்யாயம்)
ந து மாம் ஸக்யஸே த்3ரஷ்டுமநேநைவ ஸ்வசக்ஷூஷா/
தி3வ்யம் த3தா3மி தே சக்ஷூ பஸ்ய மே யோ3கமைஸ்வரம்//
(அத்.11 ஸ்லோ.8)
அர்சுனன் ப்ரத்யக்ஷமாக பகவானின் விராட் ஸ்வரூபத்தைப் பார்க்க விரும்புகிறான். பகவான் விஸ்வரூபத்தைப் பார்க்கச் சொல்லி தரிசனம் கொடுக்கிறார். ஆனால் அர்சுனனால் பார்க்க முடியவில்லை. அந்தர்யாமியான பகவான் அதைப் புரிந்துகொண்டார். யோகசக்தியின் மூலம் தெய்வீகப் பார்வையை அர்சுனனுக்குக் கொடுத்துத் தன் விஸ்வ ரூபத்தைப் பார் என்றுச் சொல்கிறார்.
பகவானின் விஸ்வரூபம் உலக விஷயங்களுக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு தெய்வீக சக்திபெற்றது. ஏனெனில், இங்கே, விசேஷமாக முக்கால நிகழ்வுகளையும் பகவான் காண்பிக்கிறார். இவைகள் யாவும் கனவுகள் அல்ல. அல்லது மாய மந்திரம் அல்ல. யாவும் உண்மை. அர்சுனன் பகவானின் ஸ்வரூபத்தை நேரடியாக பார்ப்பதற்கு மஹாபுன்னியம் செய்தவன். பகவானுடைய க்ருபையே அது.
ஸ்லோகத்தின் உட்கருத்து “இப்பொழுது உனக்கிருக்கும் கண்களால் என்னை நீ காண்பதற்கு திறமையற்றவனாய் இருக்கிறாய். ஆதலால் உனக்காக தெய்வீகமான யோக சக்தியை அளிக்கிறேன். அந்த சக்தியின் மூலம் என் ஈஸ்வர ஸ்வரூபத்தையும் சக்தியையும், சாமார்த்யத்தையும் பார்.”-பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்-
இங்கே ஒரு துளி: ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் – வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் தத்துவம் :(பகுதி 17) (படைப்பு: ஆதிமைந்தன்) இவ்வாறான ஸ்ரீமத்வரின் பிரச்சாரம் எதிரிகளை மிகவும் எரிச்சலடையச் செய்தது. ஸ்ரீமதாச்சார்யர் ஸ்ரீஹரியின் புகழ்பாடி, தம்மால் இயற்றப்பட்ட க்ரந்தங்களின் தொகுப்பை சங்கரர் என்பவரிடம் கொடுத்து, பாதுகாக்கச் சொல்லி சஞ்சாரம் சென்றிருந்தார்கள். அப்போது பத்மதீர்த்தர் என்பவர் அந்த க்ரந்தத் தொகுப்புக்களைத் திருடிச் சென்றுவிடார். இச்சேதியை அறிந்த ஸ்ரீமதாச்சார்யர் உடனே அவர் இருக்குமிடம் சென்று, அவரை கண்டித்து, வாதத்தில் தோற்கடித்தார். பத்மதீர்த்தருக்கு உறுதுணையாக வந்த புண்டரீக முனியின் வாதங்களையும் கண்டித்து வெற்றிகண்டார். பத்மதீர்த்தர் மற்றும் புண்டரீக முனி இவர்கள் செய்த யுக்திகள் எல்லாம் தோற்றுப் போனதால், அவர்கள் இருவரும் கூனிக் குறுகி அவமானப்பட்டுப் போனார்கள். இதையடுத்து சாதுர்மாஸ்ய விரதம் ஆரம்பமாகியது. ஸ்ரீமதாச்சார்யர், தென் கர்நாடகத்தில் அமைந்துள்ள கொடி3பாடி3 என்னும் ஊரில் சாதுர்மாஸ்ய காலத்தைக் கடைபிடிக்க முகாமிட்டார்கள். சாதுர்மாஸ்ய காலம் நான்கு மாதங்கள். யதிகள் இந்த சமயத்தில் ஒரே இடத்தில் தங்கியிருந்து, ஆஹாரங்களில் விதிமுறைகளை கடைப்பிடித்து அனுஷ்டிக்க வேண்டியது மிகவும் முக்கியமானது. இச்சமயத்தில் ஸ்ரீமதாச்சார்யர் பாட ப்ரவசனங்களைச் செய்தல், உத்ஸவங்கள் நடத்துதல் போன்ற க்ஞான காரியங்களில் விஷேச கவனம் செலுத்தி ஸஜ்ஜனர்களுக்கு நல்லபல உபதேஸங்களைச் சொல்லி அனுக்ரகித்தார்கள். வேத, புராண மற்றும் பாகவத க்ரந்ங்களை நன்கு ஆராய்ந்து அதில் புதைந்துகிடக்கின்ற உண்மையின் தத்துவங்களை, அதாவது, மோக்ஷ உபாயத்திற்கான உபதேஸங்களை, எடுத்துச் சொல்லி, பகவான் ஸ்ரீஹரியை ஞானானந்தாதி குணஸ்வரூபன் என்று உபாசனை செய்ய வேண்டும் என்று உரிய பிரமான பிரமேயங்களுடன் எடுத்துரைத்தார்கள். ஸ்ரீமதாச்சார்யரின் பாதசேவை செய்பவர்களுக்கு சொர்க்கம் கிடைப்பதுடன், இந்திர சபையில் உரிய கெளரவம் கிடைக்கப் பெறுவார்கள். ஸ்ரீமதாச்சார்யர் அந்தந்த குணோ யுபாசனை மக்களுக்கு அந்தந்த குணங்களை அளித்து அனுக்ரகித்தார். ஸ்ரீஹரி பக்தர்களுக்கு ஞான, பக்தி, வைராக்யத்தைக் கொடுத்து அருளிச்செய்தார்கள். இன்றும் அருள்பாவிக்கிறார்கள் என்பதில் அய்யமில்லை.
இவ்வாறாக பிரவசனம் செய்துகொண்டிருந்த சமயம், இரவு நேரம் அது. நிலவைக் காணமுடியாத இருட்டு. அச்சமயம் ஸ்ரீமதாச்சார்ரியார் தலைக்கு மேலே பிரகாசமான வெளிச்சம் தேன்பட்டது எல்லோருக்கும் ஆச்சரியமாக இருந்தது. இதை சூசகமாக அறிந்த ஸ்ரீமத்வர், “இது சேஷ தேவனின் சரீரத்தில் இருந்து வரும் ஒளி, சேஷபகவான் தம் லோகத்திலிருந்து, தன் ஸனகாதிகளுடன் இறங்கி வந்து, பாடபிரவசனங்களைக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறார். அதோ மேலே பாருங்கள், அவர் தம் லோகம் திரும்பிச்செல்கிறார்” என்று கூறி மேலே காண்பித்தார்.அங்கிருந்தோர் அனைவரும் அதைப்பார்த்து ஆச்சரியத்தில் ஆழ்ந்தனர். அப்போது “ஸ்ரீவாயு பகவானின் அவதாரரான ஸ்ரீமத்வரின் சித்தாந்தம் மிகவும் சிறப்பு பெற்றது. ஸ்ரீமத்வரின் சித்தாந்தத்தைப் படிப்போருக்கும், கேட்ப்போருக்கும் பகவான் வைகுண்டத்தையே பலனாகக் கொடுப்பான்” என்பது சேஷ தேவன் தன் உடன் வந்திருந்த ஸனகாதிகளுக்கு தெரிவித்த செய்தி. (இன்னும் தொடரும்...........)
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//