பக்தி முரசு (ஒரு பக்க வாராந்திர இதழ்)
சாரல் 05 துளி 31 தேதி 23.10.2011
கீதையின் சாரலில்..... விஸ்வரூபதர்சன யோகம் (11ம் அத்யாயம்)
பஸ்ய மே பார்த2 ரூபாணி ஸதஸோ sத2 ஸஹஸ்ரஸ:/
நாநாவிதா4நி தி3வ்யாநி நாநாவர்ணாக்ருதீநி ச// (அத்.11 ஸ்லோ.5)
பகவானின் விஸ்வரூபத்தைக் காண்பதற்கு ஆவல் கொண்டு ப்ரார்த்தித்த அர்சுனனுக்கு ஸ்ரீகிருஷ்ணர் “அந்த விஸ்வரூபத்தைப் பார்” என்று சொல்லுகிறார்.
பகவானின் விஸ்வரூப தர்ஸனத்தை எந்த ஒரு சாதாரண மனிதனாலும் காணமுடியாது. பகவானின் இச்சயால் மட்டுமே இது ஸாத்யமாகும். பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் மனித ரூபம் போல் அது இருப்பதில்லை. அண்ட சராசரங்கள் யாவும் பகவானில் அடக்கம். எனவே ஒரே இடத்தில் இருந்துகொண்டு பகவானின் சக்தியை அர்சுனனின் தகுதிக்குகந்தாற் போல் காண்பிக்கிறார். இதில் பல்வேறு தேவர்கள், மனிதர்களும், பல்வேறு விதமான ப்ராணிகளும், அனேக நிறங்களும், அவயங்களும், நிகழ்கால நிகழ்ச்சிகளும், கடந்த காலமும், ஏன்? எதிர்காலமும் கூட அனைத்தையும் காண்பிக்கிறார் பகவான். இவைகள் யாவும் திவ்யமானவை. தெய்வீகமானவை. ஆச்சீர்யமானவை. உலக சக்திகளுக்கு அப்பார்பட்டவையாக திகழ்கின்றன. விஸ்வ ரூபத்தை காண்பித்து இந்த அத்யாயத்தின் முடிவில் பகவான் கூறுகிறார் “ நீ பார்த்த இந்த ரூபத்தை வேத அத்யயணங்கள் செய்வதாலோ, தவத்தின் மூலமோ, அல்லது தானங்கள் செய்வதாலோ, அல்லது யாகம் செய்வதாலோ பிறர் பார்ப்பது என்பது முடியாத காரியம்” என்பதாகக் கூறுகிறார். பக்தியின் மூலமே இதைக் காணமுடியும் என்றும் கூறுவதை பார்க்கலாம்.
ஸ்லோகத்தின் உட்கருத்து : பார்த்த! பற்பல விதமாய், தெய்வத்தன்மையுடையதாய், பல வர்ணங்களும் நூற்றுக்கணக்காயும், ஆயிரக்கணக்காயும் பற்பல உருவங்களுடன் தோன்றும் என் ரூபங்களைப் பார்.- பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்.
இங்கே ஒரு துளி: ஸ்ரீமத்வாச்சார்யர் – வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் தத்துவம் :(பகுதி 14) (படைப்பு: ஆதிமைந்தன்) இந்நிகழ்வுகளை அரண்மனை மேல்மாடியிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த மன்னன், ஆச்சார்யரின் வியத்தகு செயலையும், தோற்றத்தையும் கண்டு கீழிறங்கி வந்து, “எந்த ஆதாரமும் இல்லாமல் கடக்க முடியாத கங்கையை நீங்கள் எளிதாக கடந்துவிட்டதன் மர்மம் என்ன?” என்று கேட்டான். இதற்கு ஆச்சார்யர் பிரத்யக்ஷமாக இருக்கும் சூரியனைக் காட்டி “அதிலிருக்கும் பரமாத்மனின் அருளால் செய்யமுடிகிறது” என்று துருக்கிய மொழியிலேயே பதில் கூறினார். ஆச்சார்யரின் தைரியத்தையும், கம்பீரத்தையும், சாமார்த்தியத்தையும், வசீகர தோற்றத்தையும் கண்ட மன்னன் தன் ராஜ்ஜியத்தில் பாதியை அவருக்குக் கொடுத்தான். ஆனால் ஸ்ரீமத்வர் புன்னகை முகத்துடன் ராஜ்யத்தை நிராகரித்து தனது பிரயாணத்தைத் தொடர்ந்தார். இந்நிகழ்ச்சி ஆபத்து காலத்தில் எவ்வாறு நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதை தெரிவிப்பதாக அமைந்திருப்பதைக் காணலாம்.
இவ்வாறு பயணித்துக்கொண்டிருந்த சமயத்தில், காட்டின் நடுவே திருடர்கள் கூட்டம் ஆசார்யரையும் அவருடைய சீடர்களையும் சூழ்ந்து கொண்டது, அவ்வமையம் ஆசார்யர் தம்மிடம் பணமூட்டை ஒன்று இருப்பது போன்றதொரு பாவனையை உண்டாக்கி, அங்குமிங்கும் ஓடிச்செய்து, அவர்களாகவே ஒருவரை ஒருவர் மோதிக்கொண்டு இறந்துவிடும்படியான ஒரு சூழ்நிலையை உருவாக்கினார்.
வேறொரு சந்தர்ப்பத்தில் பலம்மிக்க திருடர்கள் தாக்க வந்தபோது ஸ்ரீஉபேந்த்ர தீர்த்தர் என்னும் சீடர் மூலமாக, அவர்களில் ஒருவரிடம் இருந்த கோடாளியைப் பிடுங்கி கொல்லச் செய்ததைக் கண்ட மற்ற திருடர்கள் பயந்து ஓடிவிட்டனர். மற்றொரு சமயம், ஆசார்யரையும், சீடர்களையும் திருடர்கள் சூழ்ந்து கொண்டபோது, எல்லோரும் கல்தூண்களாகக் காட்சியளித்ததைக் கண்ட திருடர்கள், அவர்களை விட்டு விலகிச் சென்றனர். மீண்டும் சிறிது தூரம் சென்று திரும்பிப்பார்த்த திருடர்கள், அவர்கள் எல்லோரும் மனிதர்களாகக் காட்சியளித்ததைக் கண்டு வியந்துபோன திருடர்கள் திருந்தி ஆசார்யரை வணங்கினார்கள்.
ஒரு சமயம், இமயமலையின் அடிவாரத்தில், சத்யதீர்த்தர் என்னும் சீடரை பலம் மிக்க அரக்கன் ஒருவன் தாக்க வந்தபோது, ஸ்ரீஆச்சார்யர் அவ்வரக்கனை சாதாரணமாக ஒரு அடி அடித்து ஒரு தள்ளுதள்ளிய உடன் அவன் வெகு தூரம் சென்று விழுந்தான்.
ஹனும பீம அவதார புருஷரான ஸ்ரீமதாச்சார்யர், ஒருநாள் தம் சீடர்களை தம்முடன் குஸ்தி சண்டை போடுவதற்கு அழைத்தார். அவ்வமையம் பலம்மிக்க சுமார் பதினைந்து இளைஞர்கள் ஒரே சமயத்தில் ஆசார்யரின் மேல் விழுந்தனர். எல்லோரும் நாலாபக்கம் சிதறி விழுந்தனர். அவர்களின் உடலில் உட்காயம் ஏற்பட்டு எழுந்திருக்க முடியாமல் திணறினார்கள். ஆசார்யரை இத்துன்பத்திலிருந்து காக்க வேண்டுமாய் ப்ரார்த்தித்தனர். அவர்களின் வலி நீங்கி சுகம் பெற்றனர். ஸ்ரீமத்வர், வாயு பகவானின் அவதார புருஷர் என்பதையும்,முற்பிறவியில் ஹனும, பீம அவதாரம் எடுத்தவர் என்பதையும் அனேக சமயங்களில் நிரூபித்துள்ளார்.
தே3வம் நாராயணம் நத்வா, ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
பரிபூர்ணம் கு3ரூம்ஸ்சான் கீ3, தார்த்த2ம் வக்ஷ்யாமி லேஸத//
ஸமஸ்த கு3ண ஸம்பூர்ணம், ஸர்வதோ3ஷ விவர்ஜிதம்/
நாராயணம் நமஸ்க்ருஸத்ய, கீ3தா தாத்பர்ய முச்யதே//
ஹரே ராம ஹரே ராம ராம ராம ஹரே ஹரே/
ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே/
No comments:
Post a Comment